Wielu z nas uwielbia Klekusiowo. Lubimy tu zaglądać, żeby się odstresować, nacieszyć wzrok widokami zwierzątek …  Faktycznie jak patrzymy na klekusiową łąkę, to przeważnie obrazek jest sielski, anielski – niemalże jak z mamusinych (babcinych) lanszafcików  czy makatek wiszących  w kuchni przy piecu. Albo jeszcze bardziej przypomina to jarmarczne dawne obrazy, uchodzące za kiczowate  – z jeleniem, którego świetnie zastępują daniele z psotnym Jasiem na czele … na środku regularnego, okrągłego  jeziorka z wysepka i wierzbą płaczącą a po nim pływają sobie dwa łabędzie … po łące biegają sarenki, żurawie … kroczy majestatycznie bocian – słowem bajkowa sceneria !!!  Upajając się widokami i słodyczą płynąca od mieszkańców łąki zapominamy, że ten bezsprzecznie śliczny zakątek, nie jest bajką ani nawet zoologiem – to Ośrodek Rehabilitacji  Dzikich Zwierząt ! … ze wszystkimi konsekwencjami tego faktu. Trudno spodziewać się, że wszystko tu będzie toczyć się pozytywnie – to tak jakby spodziewać się że ze szpitala wychodzić będą wyłącznie sami wyleczeni i zdrowi ludzie !  Są więc sukcesy w wyleczeniu ale też porażki … piszę, te oczywiste wydawało by się prawdy, ale są osoby które nie chcą tego przyjąć do wiadomości.  Część złych wieści, ale nie wszystkie, ostatnio przekazywałem a teraz uzupełniam. Z malutkich nurogęsi uratowały się tylko 3 z 13,  odeszły wszystkie małe jeżyki i to błyskawicznie, widocznie na skutek śmiertelnego wirusa, który pewnie wcześniej zaatakował ich matkę. Odeszła sowa usztka, która absolutnie nie chciała jeść. Nie udało się też uratować nietoperza, ale jego stan był już agonalny w momencie przywiezienia. Stracone zostało jedno jajeczko u Bubu i Buby, być może uszkodzone protezą. I na koniec tego złego katalogu – z dziesięciu małych, dzikich kaczuszek  krzyżówek zostały tylko trzy … reszta była poduszona w trawie, być może przez matkę ??? ciągle do końca nie możemy zrozumieć praw i motywów natury … tak często odmiennej od naszego myślenia ?!  Ale przejdźmy do pozytywów, których nie brakuje i które zdecydowanie przeważają !!!  Z ostatnich nabytków … m.in. świetnie chowają się trzy myszołowy (w tym Pazurek i Skrzypek), jastrząb Misiu,  pustułka, trzy sowy puszczyki w tym dwie młodziutkie, sroczka, dwa bociany, tj Buba i najnowszy, który właśnie otrzymał  imię Myślik. Jest też łabędź Kajtuś (II) , który natychmiast zaadaptował się do nowych warunków !

Biorąc pod uwagę wielka falę kataklizmów jaka przewinęła się przez inne gniazda w ostatnich dniach (i nie tylko gniazda) – możemy dziękować Bogu albo Opatrzności – jak ktoś woli, że ominęły one Klekusiowo !!!  Cała dziesiątka bocianków chowa się póki co zdrowo (odpukać w niemalowane), nieuzasadnione są obawy o najmniejsze w Klekusiowie czy Szczytnicy … jak przypomnimy sobie Nema sprzed dwóch lat to też „nadganiał” do rodzeństwa …    najmłodszy szuka sposobów żeby dorównać starszym i większym … wyrabia się spryt … a często to, że jest mały staje się jego atutem i wślizguje się dołem między większym rodzeństwem. A jakby co w razie czego PG czuwa 🙂 Wszystko co tu napisałem nie znaczy, że nie możemy cieszyć się z obrazków Klekusiowa i przeuroczych, słodkich zwierzątek, tak skutecznie ładujących „nasze akumulatory”.

K U N A  –   młodziutka   … pojawiła się w Klekusiowie ale tylko na jeden dzień !   Natychmiast zaopiekowała się nią Pani Weterynarz i przebywa u Niej w domu czyli pod znakomitą opieka i ma się dobrze !!!

.

3   M A L E Ń K I E    S Ó J K I   … jeszcze nieopierzone, trafiły od mieszkańca, który znalazł rozwalone gniazdo sójek przez kota … ten niestety jednego zadusił, drugi trochę ucierpiał i zawiesił się na siatce (wyjdzie z tego), cała pozostała przy życiu trójka dobrze rokuje.  Przebywają od piątku (26.05) a w domu pod ścisłą opieką Pani Gosp.  … stąd ich nazwa Sójki – Anulki.

.

S A R E N K A   Kolejna młodziutka sarenka, ma dwa tygodnie – mocno poszkodowana podczas prac polowych, prawdopodobnie niechcący podczas koszenia, ma połamane dwie nóżki, przednia i tylną i to poważnie, chyba kilkakrotnie … i tu zaskoczenie !  Po prześwietleniu i specjalistycznym  usztywnieniu – bo nie można założyć gipsu, gdyż szybko rośnie – w tym wszystkim chodzi, spaceruje i rokowania też są dobre !

.

MACIUPKA  SARENKA   ma może dwa – trzy dni … zabrana nierozważnie z lasu przez osobę, która szybko zrozumiała swój błąd, ale było za późno – jeszcze ze śladami pępowiny  … no czysta  głupota !!!   Jeszcze raz – nie zabierajmy małych zwierzątek z lasu czy pola nie upewniwszy się czy na pewno są opuszczone !!!  Powtarzamy to jak mantrę a przypadki zabierania zwierząt, gdy matka oddaliła się by zorganizować pożywienie, ciągle się zdarzają.  Ta maciupka sarenka, która jest od poniedziałku (29.05),  karmiona kozim mlekiem i pod najbardziej troskliwa opieką – jeśli przetrzyma najbliższe 3-4 dni (a zaczyna jeść) – to będzie dobrze !

.

.

.

S R O C Z K A   –  Ma się znakomicie, samodzielnie je … jeśli wszystko będzie szło w tym pozytywnym kierunku – to za kilka dni będzie się kwalifikowała do wypuszczenia na wolność, co być może odbędzie się z udziałem dzieci ze szkoły podstawowej.

M Y Ś L I K   czyli nasz najnowszy bocian, przebywający z nielotami w małej wolierze – jest pod obserwacją … trochę podfruwa m.in. na dużą klatkę, gdzie lubi przebywać – na razie trudno o dokładniejszą diagnozę, będzie łatwiej gdy będzie można go wpuścić do dużej woliery … a na to trzeba poczekać.

N U R O G Ę S I  – trzy w świetnej formie … podobnie jak pozostałe przy życiu trzy maleńkie krzyżówki.  Jak wszystko dobrze pójdzie, nasze nurogęsi, będą jeszcze w tym tygodniu wypuszczone na jeziorko … i co się dalej stanie ???   … toż wszyscy jesteśmy bardzo ciekawi.

.

SZPONIASTE  wszystkie mają się dobrze i coraz lepiej – o czym już wspominałem wyżej.  P O L A   –  nie tracimy nadziei, że w końcu urodzi koźlęta (lub choć jedno) … wg źródeł wykocenie następuje u saren w maju lub czerwcu  – to czekamy !!!

Od ponad miesiąca nie mamy żadnych wieści od Szwędusi i Evry …   wygląda na to, że oddaliły się na dobre.  Choć jest jeszcze nikła nadzieja, że na jesieni któraś powróci, zwłaszcza może to być Evra przyzwyczajona do zimowania ?!

Nie będzie w tym roku organizowany Zjazd Bocianolubów  !!!   No niestety, nadmiar obowiązków to uniemożliwia – wystarczy porównać co było rok temu w Klekusiowie a co jest dzisiaj.  Powstanie i rozwój w ostatnich miesiącach Ośrodka Rehabilitacji Dzikich Zwierząt i ciągle przybywający pensjonariusze – skłania do postawienia pytania :  gdzie jest kres możliwości dla tego typu ośrodka ? który nie jest z gumy  … a potrzeby zdają się nie mieć dna !   Jest też luźny projekt  – o ile uda się zapanować nad możliwościami Ośrodka – by zorganizować na jesieni przyszłego roku Zjazd Naukowców Bociana Białego, który co roku odbywa się w innym miejscu Polski a Pan Gosp. w nich uczestniczy.  Z tym, że miałoby to całkiem odmienny charakter – już nie rodzinno piknikowy a oparty o wymianę informacji – to raczej konferencja naukowa.  Oczywiście zainteresowana czołówka  Bocianolubów, o ile dysponowałaby czasem mogłaby  w takim zjeździe uczestniczyć !   Póki co zapraszamy w tym roku wszystkich miłośników Klekusiowa do indywidualnych odwiedzin – jak wiadomo baza noclegowa jest.

Amigos

Dziś bardzo syntetycznie, w telegraficznym skrócie :

1. Jest nowy bocian   przebywa od trzech dni w małej wolierze … dostarczony przez mieszkańców, jako niezdarnie błąkający się po polach a więc jego dotychczasowy los jest nieznany. Prawdopodobnie roczny, pewnie nie fruwa, ma coś uszkodzone w tylnej części (ogonowej) – wymaga gruntownej diagnozy ! Póki co przebywa wraz a nielotami Wojtkiem i Reksio w małej wolierze.

2. Mała sroczka  jest również od dwóch dni w Klekusiowie. Znalazły ją dzieci ze szkoły podstawowej … i po kilkunastogodzinnej obserwacji gdy nie pojawiała się mama sroka – została zabrana do Klekusiowa (uroczy filmik na fb z wnuczką PG Rozalką ).  Będzie tu dorastać.

3. Z Polą dalej czekamy – nie ma na razie jak sprawdzić co z ewentualnym potomstwem … jeszcze jeden dowód  na to jak potrzebna jest aparatura diagnostyczna, w tym przypadku USG !!!

4. Dwie sówki  o których pisałem ostatnio, pięknie się adoptują i szybko rosną – jedna już prawie je samodzielnie !  Wszystkie myszołowy  zdrowieją i mają się coraz lepiej, podobnie chowają się dobrze trzy kaczuszki – nurogęsi.

5. Para bocianów, których nie udało się zidentyfikować (bo bez obrączek) usiłowała zatrzymać się w gnieździe tzw. M 3 (tuż koło domu PG) … ale czujny Klekuś natychmiast interweniował przeganiając, w jego pojęciu, intruzów.  Po pół godzinnej „przepychance” definitywnie odleciały – być może to któreś z wychowanych w okolicy Klekusiowa ?…, ale jeśli nawet, to sprzed lat.

N A   K O N I E C  –  małe  podsumowanie  lęgów.   Jest już piątka w Szczytnicy, dziś pojawił się czwarty pisklaczek w Klekusiowie a piąte jajeczko ma dziurki i w ciągu doby powinien być komplet w obu gniazdach !!! … a może już rano ?  W wolierze u  Bubu i Buby pierwszy pisklaczek powinien pojawić się na początku czerwca – PG stawia na 5-go czerwca !

Amigos

1. Warto chyba czytać i komentarze … zdarzają się ciekawe uwagi internautów a ponadto odnoszę się tam do pytań czy merytorycznych wypowiedzi, poszerzając informacje a zdarza się, że czyni to czasem i sam PG,

.

2.  Z nowych zwierzątek przybył w ostatnim tygodniu – na krótko i wyjątkowo – gołąbek domowy, ze zwichnięta nóżką … ale szybko dochodzi do zdrowia i będzie niebawem wypuszczony,

.

3.  Trwają poszukiwania woluntariuszy, którzy pomogliby w utrzymaniu mocno rozrastającego sie ostatnio Klekusiowa – stosowna informacja od PG ukazała się na Fb.,

.

4.  Jeszcze przypomnienie, że pierwszych pisklaczków możemy spodziewać się już za kilkanaście dni w Szczytnicy tj. 13-14 maja i pięć dni później w Klekusiowie !

.

Bubu i Nowa – że to para nie ulega chyba wątpliwości dla nikogo !  Z ich zachowania wnika, wg PG, że mają co najmniej jedno jajeczko i trwa już wysiadywanie.  Być może tych jajeczek jest więcej ? Nowa jest już całkowicie zdrowa i powinna zostać wypuszczona na wolność, no ale …   W związku a powyższym Pan Gospodarz wystosował pismo do Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska z prośba o zgodę na przetrzymanie bociana do ewentualnego zakończenia lęgu i oczywiście wychowania małych bocianków. Piszę o tym, bo choć budzi to najwyższe zdziwienie i wręcz zdumienie czy zażenowanie – znalazły się osoby już kwestionujące „przetrzymywanie bociana” … mimo że Nowa wcale nie zdradza najmniejszej chęci opuszczenia woliery;  bocianki są zadowolone, zakochane i zajęte przygotowaniami do wychowywania potomstwa !!! Żeby nie zakłócać im tych przygotowań, do woliery w ogóle się już nie wchodzi – są z przodu wykonane takie specjalne drzwiczki, którymi dostarczany jest pokarm a także budulec do modernizacji gniazda w postaci sianka czy gałązek.

.

Kaczuszki a w zasadzie nurogęsi – o które wszyscy pytają … sprawa z nimi nie wygląda dobrze !  Jak zapewniał Pan Jacek Wąsicki z Mikołowa, dobry specjalista w tej dziedzinie, są  trudne w wychowaniu …-  tu okazały się krańcowo trudne !!!  Przebywają poza Klekusiowem, pod praktycznie całodobową opieką weterynaryjną, ale rokowania nie są najlepsze – jednak nie przesądzajmy, okaże się wszystko gdzieś w ciągu tygodnia.

Gołąb grzywacz – o którym pisałem w „przeglądzie dzikich zwierzątek… „, jest już praktycznie całkowicie zdrowy i kończyny ma w pełni sprawne. Zostanie w ciągu kilkunastu dni wypuszczony na wolność, prawdopodobnie wraz z gołębiem domowym – o czym napisałem we wstępie.

.

Dzik Piggi – jest dalej w świetnej formie, je dobrze, jest dynamiczny i w pełni zdrowy oraz w ciągu kilku najbliższych dni … no może kilkunastu, będzie wypuszczony do tej bezpiecznej ostoi leśnej, opisywanej w poprzednich odcinkach !

.

S o w y –  z  uszatką jest duży kłopot !!! nie chce absolutnie jeść jest karmiona na siłę, ale ile tak można ? trwają poszukiwania rozwiązania tego problemu … natomiast z puszczykiem jest dobrze !  … zdrowieje szybko !

.

J e ż    K u b u ś   – ma się dobrze, choć trudno go zastać w dzień, kiedy cały czas śpi.  Ale pozostawiona na noc pełna miska, rano jest całkowicie pusta i wylizana – czyli jest ok. !

Ł a b ę d ź   –  nowy towarzysz Kai, który miał być zdiagnozowany …  i jak stwierdzono, miał on dość dawno, otwarte złamanie skrzydła, które było nie leczone i zaniedbane. Teraz po dokładnych oględzinach postanowiono nic z tym na razie nie robić –  nie ma potrzeby amputacji a i leczenie nic już nie da.  W każdym razie poza tym skrzydłem wygląda, że stan zdrowia ma dobry i pozostanie na stałe w Klekusiowie.

.

P r a c e   w  Klekusiowie   poza różnymi bieżącymi, koncentrują się ostatnio na urządzaniu wnętrza ambulatorium, czego specjalnie na kamerkach, poza wchodzącymi i wychodzącymi pracownikami, nie widzimy.  Są one ważne by w przyszłości skutecznie i wygodnie udzielać przybywającym zwierzątkom pomocy a także pod przyszłe urządzenia diagnostyczne.  …  Woda w jeziorku znów wczoraj i dziś została spuszczana w celu pozyskania małych rybek niezbędnych dla karmienia nurogęsi – to tak dla ciekawskich !

.

Amigos